اگر با کسانی که در ریدینگ یا لیسنینگ آیلتس، نمرات بالایی میگیرن -مثلاً نمره هشت یا نه- همکلام بشید، فکر میکنید به شما چی میگن؟ فکر میکنید اینها موفقیت خودشون رو فقط مدیون تستزنی هستن؟ یا شرکت در یک دوره آیلتس؟
نه! درسته که این عوامل همه مؤثر هستن، ولی این افراد موفق کاری فراتر از اینها کردهن؛ کاری بلندمدت که حالا نتیجهش نمره هشت یا حتی نه در مثلاً لیسنینگ آیلتس هست.
فکر میکنید اینها چه کردهن؟
خود من هم از این دسته آدمهام.
سالهاست (تقریباً دو دهه از عمرم) که تقریباً هر متنی میخونم به انگلیسیه. هر فیلم و سریالی که میبینم، باید با زیرنویس انگلیسی باشه تا هم تمرین شنیدن باشه و هم خوندن.
برید سراغ این بچههای موفق! باهاشون حرف بزنید! اینها هم همینطورن. فقط به انگلیسی متن خوندهن و به انگلیسی فایل صوتی، اخبار یا کتاب صوتی گوش کردهن.
آیا این کار روی مهارت اسپیکینگ و رایتینگ من اثر داره؟
اگر اثر نداشته باشه جای تعجبه.
کسانی که خیلی میخونن، معمولاً خوب مینویسن چون ایده زیاد دارن یا کلمه خیلی بلدن. همچنین، کسانی که زیاد میشنون، خوب حرف میزنن.
میبینید؟ آیلتس نیاز به یک دورخیز داره! مثل لپلپ نیست که در جعبه رو باز کنی و از توش آیلتس ۷ بپره بیرون.