آیا تماشای سریال برای مبتدی‌ها کاری بی‌فایدست؟
من اخیراً یه مقاله شدیدالحن در این‌باره خوندم که “نباید به مبتدی‌ها سریال معرفی کرد.”
به نظر تعصب چیزی فراتر از اونی هست که ما فکر می‌کنیم! کاش نویسنده کمی دانش خودش رو در حوزه‌ی آموزش زبان انگلیسی به‌روز (به لحظه) می‌کرد. یا با مطالعه کتاب و مقاله، دست‌آوردهای جدید در صنعت آموزش زبان دوم رو لحظه به لحظه رصد می‌کرد.
بزارید خیلی ساده فرق بین دو چیز رو براتون روشن کنم:
اول: سطح‌بندی منابع آموزشی
دوم: سطح‌بندی انتظاری که از یک منبع آموزشی داریم
اولی: مورد اول، از روزهای اول آموزش زبان مطرح شد و نتیجه‌اش کتاب‌های سطح‌بندی‌شده از مبتدی تا پیشرفته‌ست که این روزها همه جا می‌بینیم. در این تفکر، سطح زبان یک کتاب آموزشی رو با سطح شاگرد تراز می‌کنن. این کار معایب و مزایای زیادی داره که فعلاً واردش نمی‌شیم.
دومی: برای یک زبان‌آموز مبتدی، مسلماً فهم یک سریال انگلیسی (مثل بیگ‌بنگ تئوری) تقریباً غیرممکنه؛ چون واضحه که این سریال در حد سطح زبانی یک شاگرد سطح پایه نیست. ولی کاری رو که زبان‌آموز قراره با سریال انجام بده می‌شه سطح‌بندی و ساده‌تر کرد.
مثلاً، اگر شما امروز گرامر گذشته ساده رو یاد گرفتی، یک قسمت از یک سریال رو می‌بینی، و لابلای جملات هنرپیشه‌ها (زیرنویس‌ها) دنبال مثال‌هایی از گرامر گذشته ساده می‌گردی.
می‌شه به جای سطح‌بندی مطالب آموزشی، هدف از استفاده از یک منبع آموزشی رو سطح‌بندی کرد.
ساده بگم: هر کس به اندازه ظرفش از رودخانه آب برمی‌داره؛ نیازی به ساختن رودخانه‌های کوچکتر نیست!
✔️ محمد محمدی‌تبار
✔️ مدرس زبان انگلیسی و مربی آیلتس
✔️ دارنده نمره 8.5 آیلتس
