چاره‌ای کارساز در مقابله با غول آیلتس رایتینگ
ساده بگم: ما اساساً اهل نوشتن نیستیم. منظورم زبان فارسی هست. نگارش انگلیسی که به جای خود! اساساً، به ندرت چیزی نوشتیم. شاید انشایی در دوران مدرسه یا جمله‌ای گنگ زیر عکس‌مون در اینستا. خب، این چه ربطی به آیلتس داره؟ سؤال اصلی اینه: این چه ربطی نداره؟ در رایتینگ بعضی چیزها از زبان مادری به زبان دوم قابل انتقال نیست (مثل لغات و گرامر) ولی خیلی چیزها قابل انتقاله مثل ایده‌پردازی، استعاره‌نویسی، واضح‌گویی، بازگویی، تکرارهای یادآور، استفاده از کلمات بجا، و هزارویک چیز دیگه.
راه و چاره چیه؟
خیلی ساده بگم. بنویسید! فارسی و انگلیسی. از خاطرات گرفته تا متن یک پیام به یک دوست. چه اشکالی داره اگر زیر عکس‌تون توی اینستا انگلیسی بنویسین. نگرانین دیگرون چی می‌گن؟ دیگرون درباره هر چیزی حرف می‌زنن. اگه هم موضوعی نداشته باشن درباره بی‌موضع‌بودن حرف می‌زننن. شما به فکر خودت باش!
دوست داری مهارت رایتینگ قوی‌تری داشته باشی؟ بنویس! شايد اينطوری بتونی در امتحان آيلتس مقاله‌ای در حد ٧ بنويسی.
