در سال‌های اخیر تحقیقات زیادی درباره خصوصیات یک زبان‌آموز موفق انجام شده است. آنچه در ادامه اشاره می‌شود، خلاصه‌ای از همه این تحقیقات است:
۱- یک زبان‌آموز موفق به چگونگی یادگیری خود فکر می‌کند.
او سعی می‌کند بفهمد چه چیزی در یادگیری‌اش مؤثر است و یا چه چیزی او را دچار سردرگمی می‌کند.
مثلا وقتی منظور یک تمرین خاص که در کلاس انجام می‌شود نامفهوم است.
برخی از زبان آموزان دست بلند می‌کنند و می‌پرسند، ولی برخی دیگر همان تمرین را در منزل مرور کرده و سعی به کشف جزئیات آن می‌کنند.
هر کدام از این دو گروه یادگرفته‌اند که چطور بهتر یاد می‌گیرند، شما هم به این مسئله فکر کنید؟
۲- یک زبان‌آموز موفق ریسک‌پذیر است.
یعنی او از اشتباه‌کردن نمی‌هراسد.
یک زبان‌آموز به‌دلیل ترس از اشتباه‌کردن، هرگز نمی‌تواند با زبان انگلیسی ارتباط مؤثری برقرار کند. به‌قول پارسی‌زبانان، املاء نانوشته غلط ندارد.
پس در محیط کلاس و یا بیرون از کلاس به‌همراه همکلاسی‌هایتان به انگلیسی حرف بزنید بدون اینکه از اشتباه‌کردن بترسید.
۳- یک زبان‌آموز موفق واقع‌گراست.
او می‌داند که کلاس زبان دیگ زودپز نیست! یعنی یادگرفتن زبان انگلیسی زمان‌بر است.
تازه در برخی مراحل یادگیری (خصوصاً سطوح بالاتر) این احساس ایجاد می‌شود که انگار اصلا پیشرفتی در یادگیری وجود ندارد.
یک زبان‌آموز خوب اینها را درک می‌کند. او صبور است و می‌داند که هرچه امروز بکارد، فردا همان را بر می‌دارد.
۴- یک زبان‌آموز موفق مستقل است.
یعنی فقط به کلاس درس و استاد تکیه نمی‌کند. او روش‌های دیگری برای تقویت مهارت زبانی خود پیدا می‌کند.
مثلا هر روز سریال انگلیسی (با زیرنویس انگلیسی) می‌بیند، به فایل‌های صوتی گوش می‌دهد، به انگلیسی در دفترچه خاطراتش می‌نویسد تا نگارشش بهتر شود.
او روی پای خودش می‌ایستد.
۵- یک زبان‌آموز موفق منظم و فعال است.
یعنی از زمان خود به بهترین شکل استفاده می‌کند تا بیشترین میزان پیشرفت را به‌دست آورد.
مثلاً در ساعات خاصی از روز (آخر شب‌ها) به تماشا یا گوش‌کردن به برنامه‌های انگلیسی می‌پردازد. یا از زمان‌های مرده خود (مثل وقت‌های تلف‌شده در تاکسی) استفاده می‌کند و لغات و اصطلاحات انگلیسی را که یادداشت برداری کرده می‌آموزد.
۶- یک زبان‌آموز موفق بین ارتباط برقرار‌کردن (مکالمه) و صحیح صحبت‌کردن (از لحاظ گرامری) تعادل ایجاد می‌کنند.
برخی از زبان‌آموزان متخصص بیان عقاید خود هستند.
آنها تند و سریع حرف می‌زنند ولی اصلا توجهی به درست بودن جملات ندارند. بیشتر چیزهایی که می‌گویند از لحاظ گرامری اشکال دارد. این خوب نیست.
بین میل به روان صحبت کردن و صحیح حرف زدن باید یک تعادل منطقی وجود داشته‌باشد.
برخی زبان آموزان آنقدر غرق در صحیح حرف‌زدن می‌شوند که اصلا نمی‌توانند چند تا جمله را پشت سر هم و بدون مکث بگویند. این هم خوب نیست.
✔️ محمد محمدی‌تبار
✔️ مدرس زبان انگلیسی و مربی آیلتس
✔️ دارنده نمره 8.5 آیلتس
